نام پدر: محمد رضا
محل تولد:خمين
تاريخ تولد: 1346
سال ورود به دانشگاه : 1364
رشتة تحصيلي: معارف اسلامي و تبليغ
تاريخ و محل شهادت: 18/1/1366 شلمچه
عمليات: کربلاي 8
زندگينامه شهيد: متبسم، با وقار و مؤدب بود
مصطفي در روستاي فرفهان از توابع شهرستان خمين زادگاه رهبر کبير انقلاب امام خميني قدس سره پا به عرصه وجود نهاد. او تحصيلات ابتدايي را تا سال سوم در روستاي فرفهان گذراند و به علت مهاجرت خانواده به خمين، بقيه دوران تحصيل را در اين شهر سپري کرد. او از همان آغاز تحصيل به علت استعداد وافر و قابل توجهش و نظم و انضباطي که از خود نشان ميداد، محبوب معلمان شد. مصطفي هميشه تبسم و لبخندي بر لب داشت و بسيار با وقار و سنگين ومؤدب بود.
بخشي از وصيتنامه شهيد: مبادا براي گرفتن مدرک درس بخوانيد
بارخدايا، توچه نعمتهايي را که به من دادي و من لياقت و شايستگي آنها را نداشتم. از ميان اديان کامل ترين دين را براي من قرار دادي يعني اسلام و از ميان فرق اسلام، شيعه را و از ميان فرق شيعه ، شيعه دوازه امامي را و از ميان فرق شيعه دوازده امامي، خط ولايت و خط اصيل اسلام و خط امام و از ميان زمانها، زمان انقلاب اسلامي ايران را، و در اين زمان بهترين سنين را انتخاب کردي يعني جواني را و از ميان رهبران دنيا بهترين رهبر را به من عطا کردي، سيدي از ذريه رسول الله(صلياللهعليهواله)و از سلاله حسين عليهالسلام يعني امام امت و از ميان مرگها بهترين مرگ را يعني کشته شدن در راهت را انتخاب کردي.
خدايا، بار پروردگارا اين قطرهاي از اقيانوس بيکران نعمتهايي است که تو به من مرحمت فرمودي که فکر، قدرت تصور آنها را در ذهن ندارد و قلم هم قدرت نوشتن آن را. اما از اين طرف من با اين همه نعمت چه کردهام؟ آيا در آن جهتي که بايد استفاده کنم استفاده کردهام؟ نه، نه هرگز خدايا چه کنم؟ آيا مرا با اين حال قبول ميکني يا نه؟ اگر قبولم کني شرمنده و سرافکندهام. با چه رويي ميتوانم به جنت تو داخل شوم؟ زيرا جنت تو بالاتر از آن است که شخصي گناهکار همچو من وارد آن شود و اما اگر قبولم نکني، کجا بروم؟ اما وقتي به ياد سخن امام چهارم عليهالسلام ميافتم، مقداري آرامش خاطر برايم حاصل ميشود. «مولاي اذا رﺃيت ذنوبي فزعت واذا رأيت کرمک طمعت.» هر گاه به خطاي خودم متوجه ميشوم، ترس و هراسي مرا ميگيرد و چون به کرم وجود تو نظر ميافکنم، اميدواري پيدا ميکنم...
اما سخن بنده حقير با برادران عزيز دانشجوي دانشگاه امام صادق عليهالسلام اين است که فرا گرفتن علم را فقط وسيلهاي براي خدمت به اسلام و مسلمين بدانند و مبادا براي گرفتن مدرک درس بخوانند زيرا اگر چنين باشد، به موفقيت کامل نخواهند رسيد.