بی‌شک دانشگاه اسلامی مفهومی است که امام خمينی (ره) و انقلاب اسلامی آن را برای ما به ارمغان آورده است. دانشگاه اسلامی در دیدگاه امام، عبارت است از محیطی برای تحصيل که علاوه بر توليد علومی در راستای توحید، متخصصانی متعهد و مهذب و همچنین پایبند به مبانی دینی و آشنا با اصول اسلامی تربيت کند.

امام خمینی (ره)در اين باره چنين می‌فرمایند: «اگر دانشگاه، دانشگاه باشد، اگر دانشگاه واقعاً دانشگاه باشد و دانشگاه اسلامی باشد؛ يعنی در كنار تحصيلات متحقَّق‏ در آنجا، تهذيب هم باشد، تعهد هم باشد، يك كشوری را اينها می‏توانند به سعادت برسانند .... علمِ تنها اگر ضرر نداشته باشد، فايده ندارد.» (صحيفه امام، ج‏13، ص: 412-413)

نظر به حضور گسترده‌ نیروهای نفوذی و نا سالم در محیط دانشگاه‌ها و بنا بر ضرورت پاکسازی محیط دانشگاه از نیروهای غیر متعهد در سال 59، دستور تعطیلی دانشگاه‌ها صادر گرديد و دانشگاه‌ها تا سال 62 بسته بود. در همین دوران عده‌ای از تربيت‌یافتگان مکتب اخلاقی، فقهی و سیاسی امام خمينی، که از پیش از پیروزی انقلاب اندیشه پایه‌گذاری یک دانشگاه اسلامی را در سر می‌پروراندند، بر آن شدند تا چنين دانشگاهی را تأسیس نمايند تا در آن علاوه‌ بر پرورش نيروهای متخصص و آشنا با علوم روز و علوم دینی، افرادی متعهد و پرورش يافته در محيطی پاک و سالم تربيت گردند.

اين تلاش تا امروز نيز ادامه دارد؛ هرچند که نمی‌توان مدعی شد که دانشگاه در صد در صد اهداف تربيتی خود موفق بوده است و تمام دانش‌آموختگان اين دانشگاه از لحاظ تعهد و تهذيب در سطحی عالی هستند اما می‌توان گفت که دانشگاه امام صادق (علیه السلام) امروزه يکی از پاک‌ترين و سالم‌ترين محيط‌های آموزشی کشور است که می‌کوشد تا ارزش‌های دينی را در ميان دانشجويان و اساتيد پیاده کند. بر اساس اين رویکرد دانشگاه ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که بخشی از آنها عبارتند از:

-گزینش دانشجويان ملتزم به ارزش‌های اسلامی و انقلابی

-عدم اختلاط دانشجويان پسر و دختر و تحصيل ايشان در دو محيط مجزا

-التزام دانشجويان به ظواهر دينی؛ به ويژه پایبندی دانشجويان پرديس خواهران به حجاب برتر (چادر)

-حضور پررنگ روحانيت معظم و اساتيد حوزوی در راستای تعليم و تربيت دينی

-برگزاری وسيع مراسم دينی؛ به ويژه برگزاری نماز جماعت پر شور در مسجد دانشگاه با حضور اکثريت دانشجويان

-برگزاری برنامه‌های فرهنگی و مشارکت گسترده دانشجویان در آنها